Seni sefil piç! Seni beceriksiz, beş para etmez orospu
çocuğu!
Bugüne kadar neyi becerebildin ki zaten? Korkak!
Yüreksiz sefil piç. Her şeyden kurtulma şansın vardı, tek
bir adım ve bitti. Tüm bu bok çuvalı insanlar ve bütün her şey. Geride bırakmak
tek bir adıma bakıyordu. Sen ise çirkin, beceriksiz, korkak bir ezik olmayı,
öyle kalmayı seçtin. Kendi kendine bile karşılık veremiyorsun. Ağla,
rezilliğine ağla korkak, rezil piç kurusu.
Defalarca döndün.
Her gün aynı şeyi
düşünüyorsun ama tek bir adımı, tek bir tekmeyi, tek bir mermiyi sıkamıyorsun. Lanet
olsun sana, lanet olsun senin o osuruktan yaşama azmine.
Ne var seni bu hayatta
tutan? Seni seven kendisi için seviyor, senin için değil. Tıpkı senin gibi, herkes
gibi. Üç gün ağlar en çok sevenin. Alışır gider sonra yokluğuna. Sen alışmadın
mı? yok artık sevdiklerinden bazıları. Ağlıyor musun her gün yokluklarına?
Çok basitti
kurtulmak, her zaman çok kolay aslında. Narin bir yaratıksın sen. Ama sadece
gösteriş peşindesin. Aynı diğer boklar gibi. Nefretin sahte, öfken sahte,
samimi değilsin, hiçbir zaman olmadın. Iş başa düştüğünde kaçan bir korkaksın,
hep böyle oldun, hep kaçtın. Oysa olabilirdin, kendinin katili ve kurtarabilirdin,
çekip çıkarabilirdin kendini tüm bu sahtelikten, bu bok çukurundan, bu boktan
hayattan sıyrılabilirdin. Ilk kez hayatında bir şeyi gerçekten başarabilirdin. Kahramanı
olabilirdin kendinin.
Ama hayır. Sen sefil, zavallı, adi orospu çocuğu, sen bu
hayatın ıstırabını seçtin.
Zevk alıyorsun ıstırap çekmekten. Bir gün, bir kez
ölmektense her gün ölene dek acı çekmeyi
seçtin. Sen hiçbir zaman ölemeyeceksin. Bunu bile hiçbir zaman
başaramayacaksın. Ne yaşamayı, ne sevmeyi, ne de ölmeyi becerebildin. Sen rezil,
zavallı, sefil, iğrenç bir orospu çocuğusun. Tüm bunları suratının ortasına
sövüp sayan kendine bile cevap vermekten acizsin. Gözyaşları sadece, onlar da
çözüm değil, cevap hiç değil. Çözümü hep bir başkasından bekliyorsun, sahtekar
yüreksiz beceriksiz piç kurusu. Şu an akan gözyaşların değil, ılık ve pas
kokulu kanın olmalıydı. Halbuki sen ondan bile korkuyorsun, derinin altından
akan kanından korkuyorsun. Kendinden korkuyorsun, ölümünden korkuyorsun, yaşamaktan
korkuyorsun, tek bir adımdan, son bir tekmeden, tetiği çekmekten, kırmızı
kanından, nefes alamamaktan, artık sevememekten korkuyorsun. Senin ben o bir
türlü söküp atamadığın yaşama azmini sikeyim ulan!